Ne kentler yıkılır
ne denizin suyu çeklir
bunu herkes bilir
gidene vefa olmaz

yelkensizim rüzgârsızım
sanmayın ki arsızım duyarsızım
geçmediki hiç hep aynı yerde
içimde dinmeyen sızım

ışıksızım

karanlıktayım
kesildi her bir yerden cereyan
ben se her an her an
aaah her an
tamir etmekteyim
onarmaktayım zamanı

arıza var bir yerlerde arıza var
kontrolüm dışında

gözümde yar
gönlümde yar
var mı sanki
ne Ahmet Mehmet
ne de sevmeye bir rıza var

tükenir ömür biter de
aşık ta maşuk ta bir gün olur
usanır gider de
gidene vefa olmaz

geriye ne kalırki
bu kısır çorak ömürde

arıza var
bir yerde bir yerlerde
ne sevmeye rıza var
ne de bırakıp gidenlere caza var

yarınsız bir ömrü sürüklüyor
sürüklüyorum
bilmemki
daha ne bekliyorum
vazgeçtim sevmelerden
kimseyi sevmiyorum

kırıldı sazım
kaldı iki teli
ister mecnun ol ister deli
esmez artık esmez nevbahar yeli

kışa döndü yazım
bu benim alın yazım

Yüksel Nimet Apel
21/Ekim/2010/Perşembe/Bodrum