GİDİŞİN…

Gidişin sonudur mutluluğumun
Ümidim kendini vurur yollara
Durduk yerde uçurumlar çıkar
Sık yarıklar derin vadiler çıkar
Yalçın dağlar çıkar birden önüme
Bir türlü etkin kararlar alamam
Bir türlü istikamet veremem yönüme

Bir avaz yükselir dik yamaçlardan
Gönlümü bitevi korkular kaplar
Sen ki hançerini bana saplayan
Ve kaçarak giden peri kızısın
Sen ki başımdaki bu koca göğün
Gözlerimi alan tek yıldızısın

Hasret tuzlu bir okyanus olur
İçtikte yakar, kavurur insanı
Çırpınır yürek, her yanı alır titreme
Sanki bir gayzerin kaynama anı
Hiç yaşanmamış olmasını istersin
Uyumak, uyuşmak, unutmak istersin
Hatırlamamak istersin her şeyi
Ne çare geri döndüremezsin zamanı

İkbalin tüm boğucu pusuna rağmen
Bir küheylan kanatlanır gönlümde
Koşturmak ister sana doğru
Parçalanır yüreğim nalçaları altında
Nar çıkar feryadımın ardı sıra
Sense ancak duyarak uzaklardan
Derin bir iç çekerek ürperirsin
Aman ha yaklaşma sevgilim yanarsın
Aman ha yaklaşma erirsin

Oysa ey gönül yıkan sevgili
İçimdeki bu küheylanı koşturan
Durduk yerde içimi böyle coşturan
Şimdilerde beğenmeyip ters yüz ettiğin
Bu samimi teklifi hiç yoktan oluşturan
Senin o ela, senin o şehla gözlerinin
Kesin emri değil midir

İhsan POLAT 17.10.2010 İspir