Dönüşüme bir kibrit çakın
Gidişim sizde kalsın
Ben sürgün bir sevda keş
Bu gidişim ölüme eş
Siyah saçlarının gölgesinde
Güneşli bir güne koynunda uyanmak için
Vakit çok geç..

Ben firari bir oğul
Hüzünlü bir kardeş
O sevdalı, çilekeş
Yaşayan bir ölüyüm
İnadına çılgın
İnadına üryan aşık.
Gözlerine gülerek bakabilmem için
Vakit çok geç...

Bileylenmiş acılarımız
Erimiş umutlarımız
Ve bu kan kırmızısı gözlerle
Uyku kokan bir geceye
Birlikte girebilmek için
Vakit çok geç...

Hangi düşe yazmalı ikimizi
Ki – yaşasın bu sevda.
Ben sürgün bir sevda keş
O Kahve gözleri
Siyah dalgalı saçları ile
Gözleri yaşlı çilekeş.

Ah bu geç kalmışlığım
Kendi kendimle yarışım
Her gülene dostça sarılışım
“ Yanılışım, yıkılışım”
Mutluluk trenine varamayışım
Tekillikler içinden
İki kişilik bir acı yaradışım
Ne kadar boş şimdi
Diktatör planlarıma
Protest bir duygusal hal ile kafa tutuşum.

Şimdi gidiyorum ya
Dönüşüme bir kibrit çakın diyorum ya hani
Aşktan böylesine kaçarcasına
Ondan vazgeçmiş görünüyorum ya
Kanmayın bu tirata
Bu gidişim kendimi unutturmak için – de
Kal dese kalacağım hani.

Dönüşüme bir kibrit çakın
Gidişim sizde kalsın
Kim bilir ne çok özleyeceğim
Bakışımdan susadığımı anlayıp
Su getiren ellerini.
O birden çocuklaşan sesini
Kızdığında o tatlı sert küfürlerini
Sağ kolumda bıraktığın
Dişlerinin sızısını.

Ben firar etmiş duygularımla
Sürgün bir sevda keş
O kahve gözleri hüzünlü çilekeş
Haykırsa da İbrahim Sadri
“ Geç değil bir şey için hiçbir şey” diye
Bu gidiş için bile
Vakit çok geç..

İşte zafer sizin
Yakın meşalenizi
Bu aşkı göre göre
Gonca güle diken takan tutku perest ler
Çay davetine kurban edilen bir gecede
Gonca aşk-ı kopartan ey sizler.

Şimdi kiminiz
Nikahın eşiğinde
Kiminiz kendi düşlerinde
Kiminiz genzine takılan bir düğümle
Utanıp bakamıyor geçmişe.

Hepiniz kalın
Bedirhan Gökçe’nin
3.sayfasına konu olmasa da
Ayrılıkların Şairi Ahmet Selçuk
“Bir Pazar gecesi”
Bu dizeleri haykırmasa da
Başucunuzdaki radyoda...
Duyarsınız elbet
Pişmanlığın sancısını
Saçınıza düşen aklar
Hatırlatır belki bu “ Hep Kahır” dolu akşamlarımızı.

Ben hüzünlü bir sevda keş
O küskün bir çiçek, çilekeş
Siz kalın burada
Onu bensizliğe
Beni onsuzluğa sürgün edip
Provake bir terk ediş ile gidiyorum
Size armağan olsun
Dönüşüme bir kibrit çakın
Gidişim sizde kalsın
Bu Son gidiştir
Belki ölüme
Belki sürgüne
Bu SON gidiştir...

“ Dönüşüm Muhteşem Olacak,
Ve o gün siz yer bulamayacaksınız kaçacak”