Kavrulsun ciğerlerim, Ebu Bekir misâli
Ey Allah’ın habîbi, aşkın beni nâlân etsin!
İçime düşsün cemre, hem yaksın hem kavursun
Mahrum etme garibi, aşkın beni nâlân etsin.

Yeter ki O dilesin, “olmazlar olur” olur
Âşıklar kervanına, beni de kat Sen n’olur
Onca kalpteki yara, o zaman derman bulur
Ey gönüller tabîbi, aşkın beni nâlân etsin!

Yeter ki sevmeyi gör, hazza döner elemin
Kader denen meçhulü, çizdi kudret kalemin
Canlı cansız ne varsa, on sekiz bin âlemin
Yaratılış sebebi, aşkın beni nâlân etsin.

Kimseye yer kalmasın, öyle kalbime dol ki
Seveni mahrum etmez, bu yol öyle bir yol ki
Onun Leylâ’sı Leylâ, benim LeyLâ’m Sen ol ki
Çöldeki Mecnûn gibi, aşkın beni nâlân etsin.

Her şeyler O’nun için, bütün gözler âdemde
Bol bol akıt gözyaşın, olmaz deme bu demde
Yâre doğru yürürken, bastığın her kademde
Olam ayak türâbı, aşkın beni nâlân etsin…

19/10/’10
Hanifi KARA