7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1009
Okunma
kara gecede,
gözü kara bir adam,
attı kendini sokağa.
kırılgan adımlarla.....
cadde ışıkları parlarken yüzünde,
boş bakışlar hakimdi gözlerine...
yıldızlar kaydı üstünden...
dalgalar kaçmak ister gibi
aşkların kirlettiği sahilden
ters akıyordu...
kara gecede
sokağa attı kendini kadın.
mecalsiz duruşu kare kare dolaştı köprüde
kararsız ve yararsız düşünceler savaştaydı
her aşkın sonunda
- kısır döngü gibi-
yine baştaydı.
arsız gürültüler
sessizliği kovuyordu
yürüdü adam
yürüdü kadın
omuzları çarptı birbirine
dönüpte bakmadılar yüzlerine
yalnızlık hüküm sürdü
binlerce yürekte...
özü kara gecede
sokağa atanlar kendini
evlerine döndüler
yalnızlığın beklediği....
Cevap Yaz