23
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2212
Okunma
çekilirken karanlık puslu sokaklardan,
yağmuru çağırdım sesizce,
güneşi görmedim..
ne zaman baksam gökyüzüne,
ölüm duruyor.
kapayıp gözlerimi
bir melodi saplıyorum düşüncelerime.
kalbime bir bıçak saplanmadan önce.
çocuklar var burda,
zayıf ve güçsüz
çocuklar..sözsüz,gülüşsüz.
babalar yok hiç
çocuklar yetim,
çocuklar öksüz..
ne zaman açsam kulaklarımı
feryat vuruyor.
susturup işitmemi,
bir resim düşlüyorum
süregelen mutlulukların,
kısa süreli dargınlıkların
ve sevgilerin olduğu
bir dünya resmediyorum bulutlara
ama bulutlara bakamıyorum..
çekilirken karanlık kirlenmişliklerden
yağmur gibiydim
baş aşağı çakıldım hep
hiç güneş görmedim..
Cevap Yaz