KÖMÜRCÜZADE HALİS EMMİ-2

Tek parti zamanıdır, baskı, zulüm hesapsız,
Yöneten hâkim zümre adaletten nasipsiz.

Minareler ezansız, yasaktır aslî hâli,
Tangır tungur okunur, zorla Türkçe meâli.

Kubbeler öksüz yetim, mihraplar kan ağlarken,
Mü’minlerin gözyaşı seller gibi çağlarken,

Camiler var olsa da hoca bulmak ne mümkün,
İslamı öğretmeye kalmamış hiçbir imkân.

Manevi susamışlık mü’minleri boğmuştu,
Ramazan imamlığı bu devirde doğmuştu.

Ehil imam zaten yok, üç beş ayet bilenler,
Boş kadroya atanır, hoca diye gelenler.

Oruç ayı boyunca namazları kıldırır,
Bayramın ertesinde harmanları kaldırır.

İmamın ücretidir, bir ay döktüğü terin,
“Hoca hakkı” diyerek, toplanır köyden ürün.

Halis Emmi yaşlı hem eve uzaktır cami,
Hanede kılınmıştır, teravihlerin tümü.

Halis Emmi demiştik, cömert hem de nüktedan,
Duymuş, hak toplamaya gelecekler birazdan.

Zekât, sadaka, öşür, bundan arta kalandan,
Önceden hazırlamış, elde mevcut olandan.

Demiş, gelen gençleri hayrete düşüreyim,
Birazcık latifeyle, aklını şaşırayım:

“Hakkın tahsili için, gelip divan durdunuz,
Söyleyin o camide beni kaç kez gördünüz?”

Gazi Hüseyin KILBAŞ
15 Ekim 2010