2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
896
Okunma
Müebbet yalnızlık en büyük ödül bana
Geceleri sadece güneş vardı yanımda
O da gidince gündüzleri
Çöpe attım bütün kelimeleri
Harflere sığmıyorum artık
Sayılar anlamsız, işaretsiz renksiz kalıyor
Karanlık, aydınlığı esir almış hayatımda
Hayallerim zaten hep ‘sular’ altında
Boşluklarım içinde özgürüm ben
Yaşıyorum bir şekilde zaten
Görünmez çizgilerden karalama defterim var
Kalbindekileri saklamak neye yarar
Gerçeklerle doğruları iç içe geçirdim
Yalanların üstünü örtsünler diye
Hayallerime geceleri izin verdim
Beni büyütsünler diye
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz