12
Yorum
1
Beğeni
4,9
Puan
1347
Okunma
Senden yana bir çil görüp kök sandım.
Ben, dağ diye bir tümseğe yaslandım.
Ilık bir duş sandım oysa haşlandım,
Bedenim genç; ruhen bin yıl yaşlandım.
Senden yana, ben bir ışık almadım,
Her soruna göğüs gerdim, yılmadım.
Fikrin hayin, zikrin yalan bilmedim,
Kurt elmayı sarmış, huzur bulmadım.
Senden yana sana ne çok savaştım,
Kör kuyulardan çıktım, kıl köprüleri aştım.
Kor ateşler yağdı içime de sessizce ağladım.
Şair, yazar, asi oldum; ciğerimi dağladım.
Anladım ki; sevdiğim gibi sevilmemiştim.
Baktığı gibi görüp, gördüğüme inanmıştım.
Ey sevgili; seni canımdan parça sanmıştım,
Aldanmışım, hep aldatılmışım.
Seven sevdiğine kör olur. Körmüşüm.
İç yüzünü sonbaharda görmüşüm.
Uzatmasız son devreyi bulmuşum.
Ruhum insan, fikren şeytan olmuşum.
Sonra kalleş deme; haberin olsun.
5.0
89% (8)
4.0
11% (1)
Cevap Yaz