Acı bir fakirlik var toplumda,
Kimler bunun farkında?
Moda ve kandırmaca her terefta,
Asalaklar kol geziyor can damarında.

Çiçek, böcek ve aşk kaplamış etrafı.
Fakirin lafı yitmiş, kuşatılmış her tarafı.
Yeni dine kul olunmuş ellerde sefertası.
İşledikçe ışıldayan çarktan kurtulamaz paçası.

Giyemez, yiyemez, içemez fakir.
Gezemez, göremez, sevemez fakir.
Eziktir, mutsuzdur, gülemez fakir.
Bilemez, kazanamaz, çalamaz, görülür hakir.

Aç ve sefalette olanlar var, işsizlik var.
Bu gömlek bu topluma artık çok dar.
Aşk afyon olmuş; her dilde, her telde " O " var.
Sadece açlıktan uyuyamayan annenin gözünde yaş var.

Elimden gelse fakirliği yasaklardım.
Elimde olsa fazla malı dağıtırdım.
Elimde olsa servet vergisi toplardım.
Elimde değil; her şeyi hemen infak ederdim.

Benim dilim dönmüyor, dili dönen anlatsın.
Benim içim yanıyor, Kardeşin aç ve sen de insansın.
Bu partiye, şu partiye değil sözüm; cümle alem utansın.
Sen de bastır ki yaraya, ağlamayan vicdanlar kanasın.

Şiir yazmadım ben; bunu şiir sanma sen.
Yok aslında kar eden, oysa her yerde inkar eden.
Bir çağrı geliyor yerden " Var mı şikayet eden "
Mutsuzdur elbet giden, fayda yok ne eskiden ne yeniden.
*
Ben fakirliği yazdım, beceren iyisini yazsın.
Aç kalmasın, zengin fakir sarılsın.
Aç kalmasın yüzler gülsün. Yokluk bize darılsın.
Her yerde aşk varsa neden 0/0 50 boşanma olsun?
İnsanım, İnsanız, İnsansın; yokluk bizden uzak kalsın.