58
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
3206
Okunma

Hayallerde bitermiş solarmış güllerin rengi
Bülbüller sus olmuş hep korkulanlar olurmuş
Gece sessiz ve karanlık bütün gizemi saklamak için koynunda
Söndürmüşler bütün sokak ışıklarını
Sokak çocukları bankları meskan edinmiş kendilerine
Yüzlerinde yalnızlığın acısı
Gözlerinde umutların yok oluşunu okumak o kadar kolayki
Bileselerdi gelirler miydi dünyaya sanki
Gelmek yada gelmemek ellerindeymiş gibi
Bekli hayal kurmaya bile güçleri yok
Umutlarını kaybettikleri ıssız karanlık sokaklarda
Başlarını okşayın parlar gözleri üzüm karası
Sanki manavın raflarında kaldı gözleri
Çöpten ekmek toplarken küçücük elleri
Daha şimdiden yorgun bedenleri
Beyinleri durgun gece yatacağı yeri düşünmekten
Ayaz kış gecelerinde toplandıkları ateşin başında
Bak birisi ekmek aşırmış bakkalın teknesinden
Kapatmış gözlerini köfte ekmek yer gibi
Yumulmuş yumurcak ellerinin kiri ile
O kirli ellerin suçlusu omu yoksa onu sokağa atan
Yaşamadığı görmediği hayatın gerçeklerimi
Bir bilinmez aklımın yetmediği
Kimi milyarlar döker bebeyi olsun diye
Kimi vicdansızlarda atarlar çöplere
Of be yandığımın dünyasının çarkına kapılmışız
Gidemiyoruz hiçbir yere çaresizce sana katlanıyoruz ya
Elinden geleni koyma sende ardına
Parçala bin parçaya böl bedenleri
Uyuşmuş suskun uykuya dalmış umursamaz
Vurdum duymaz ruhsuz bu beyinleri
Uyan artık gaflet uykusundan
sende ben burdayım de hep birlikte
yaşanılası yapalım bu dünyayı
bırakalım geleceğimiz olan minicik masum bedenlere
seslendiren hayrunisa şenel siyah gecem
5.0
100% (36)