telefonum kapalıydı,
moralimde sıfır,
çekilecek gibi değildim senide göremedim,
yağmur nedir bilemedim
karşı dağı ıslatıp çekip de gitti
ben yetişene kadar toprak kokusuda esti bitti.
çamura bağdaş kurdum,
şimdi terkedilmiş bir yurdum,
kendimi tekrarladım durdum,
nerede o kelebek,
bize vadedilen gelecek,
vadeden nereden bilecek,
iki dudağa bakar yalanlar,
gözler sağ duyuyu karalar,
bizler birer şahinmiyiz,
kendimizin besin zinciri olarak,
göğümüzde uçarak,
kendimizin kanatları altında,
üstümüzde titreyerek aslında,
paslı bir bıçak gibi,
kadifemsi gözleri,
süzüyorlar bizleri,
onların eseri,kendimizin tuttuğu ipleriz aslında
göğün katlarında,
asılı kalmış uçurtmalarız
aşığız biz sana,cümleten aşığız,affet bizi
dedim ya,benim suçum yok,
kozmoz böyle istedi...

böyle istemiş yaratan,
böyle emreylemiş çalap,
gitmeyecektin aslında
kalacak yeri olmadan,
sen
davullar çalmadan!

şimdi meşaleler yakıldı,
şimdi kabrim kırılarak açıldı
şimdi bir yaratık gecelere takıldı
hiç bir şansı olmadan...