hülasa feraset ruhlarımızda
küsura erim kucak açmışsa
müddetsizlik ne arar yaşamlarda
müddet intiba değil
dilde sür
istekte sür
sür babam sür/nereye böyle
bozguncu bir teberrük
kuraklar bir ikrar ilk baharda
onca çabalar boşa /mı kalacak/acaba
sayrılık boncuk boncuk bedenlerde
düşünce kalımı peşlerken yeryüzünde
gövde dirhem dirhem erimekte
sefil
varlık sanrı içinde
peşine düştükleriyle
yine terk edenine fail oldu
amacı ne
bilmese de
yamacına koyduğu bir bezelye bile
taşıyamayacak son nefeste
güle güle kopardığı son kazanç
merhaba hoş geldin
gözlere kapanan son karat

ince zar perdedir yaşamak