/gönlü nahoş bir biçareydim
sokakları mesken tutan tek avareydim
senden önce/

senden önce
kırıktı uçurtmalarımın barışı öpen kanatları
isimleri cisimleri eksikti çocuklara gelecek hazırlayan hayallerimin
düşlerimin gecesi hecesizdi
sabah doğar doğmaz yeni bir güne


kelimesiz sözlerden ibaretti paragraflarım
sözsüz devam ederdi soluk alışverişim
hep yalnızlığı boylardı kalbim
hacmim ve kütlem gezerdi var yok arasında




senden önce
bilen biri çıkmazdı canımın ne istediğini
avuçlarımın hangi sıcaklığı özlediğini
ya da gözlerimin nasıl bir bakışta uslu durduğunu
tahmin etmezdi kimse


hiç kimse anlamazdı
ne renk bir gül koklamak istediğimi
ve akıllıyım diyen ihtimalinde tutturmazdı
ne tür çiçek beslemeyi arzu ettiğimi

/senden önce
çöllerde kurumaya yüzlü biriydim
mazi ati hattında acının piyangolu eriydim/