1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1442
Okunma
Senin yokluğun mu şuan canımı yakan
İçime acımasız bir ateş gibi düşüp canımı alan
Hasretin kimse bilmeden içine çekip alan
Ve ben biliyorum ki sen yine acımı dindirecek olan
Bilmeden yaptıgın hatalar canını alsın
Ayrılığım bir bıçak gibi yüreğinde kalsın
Başkasına o gözlerle bakarsan için acısın
Sen unut beni yokluğum yakana yapışsın
Yokluğuna alıştı artık bedenim
Sen dönme yeminle beklemeyeceğim
İçimde bir ateşsin sönmeyen kor misali
Zor oldu biliyorum yine de sabredeceğim
Matemi bırak, acımasın yüreğin
Ben çektim acıyı sızlamasın için
Ama yanına kalmaz bilirim
Sen yaşattın sana yaşatırlar eminim
Bir mutluluk uğruna yıpranmışız meğer
Acıyı, hasreti, sancıyı aşk sanmışız bilmeden
Ben sensizliğe boyun eğiyorsam görmeden
Sen de acıyla yaşayacaksın başkasını severkenn...
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz