Aşk için ömrümce yürüdüm yollar
Ne tükendi ne de beni bitirdi
Yoluma dizilen, vefasız kullar
Ne küstürdü beni, ne de sevdirdi

Ağladıkça boşa her geçen güne
Pişman edip beni çok sevdiğime
Karanlıkta kalan tüm geçmişime
Ne bir ışık yaktı, ne ümit verdi

Dağılmaz kafamda oluşan sisler
Gitmiyor gönlümde derince izler
Hayat bu bilinmez bizden ne gizler
Ne sırrını verdi, ne açık verdi

Anlamak mümkün mü bunca insanı
İnsanı çözersen, bildin dünyayı
Sen kendi nefsinle yaptın planı
Ne ağlattı yüzün, ne de güldürdü.

Karınlar aç ise ruhlar doymuyor
Tok açın halinden hiç anlamıyor
İnsanlık tutuşmuş sanki yanıyor
Ne körükle gitti, ne bir su serpti

Beynim hükmetse de bütün vücuda
Ayaklarım sanki isyankâr akla
Girmişte dönüşü olmayan yola
Ne yeni yol açtı, ne döndü geri

Farklımı görüyor benim gözlerim
Gayet açık oysa söylediklerim
Önüme çıktıkça bilmediklerim
Ne ufku kararttı, ne de gizlendi

Hayatı tanımak bütün problem
İnsana bağlıysa insansa neden
Ömürler çok çabuk bitiyor madem
Ne ömrü ağlattı ne güldürdü...

20.06.2007
Necati ŞİMŞEK
Ankara