Bir yudum su misali damladım yüreğine
Bir deniz kadar basamadım yüreğine
Ama damlamı da küçümseme
Benim sebebim vardı sebebide seni sevmemdi

deniz bir gün damlaya döner yürek afallar
Bir damla suyla tanışsa asla bırakmaz yüreğini
Kalbim fırtınaya tutulup viraneye dönmüş
Kimseleri sorugulayamaz hale gelmiş
İki damla göz yaşı dökersem anla ki sevmişim seni

Bir ilgine dünyamı yıkmaya razıyım
Sen yüzümün asıklığına bakma ilgimi sana bağladım
Sen le yatar oldum sen le rüya görür oldum
yoksa adın dilimde yoktur derman döndürmeye
Bana bakma sen ağlarım üzülürüm ama
sensiz asla canıma kıyacak kadar vefasız değilimdir


Hasret uzun bir yoldur gidersin asla bitmek bilmez
Gittiğin hasret yolunda gözyaşlarını damlatırsın
Ve damlayan yerlerde çiçekler açar ama hasret bitmez
Açtığı çiçekler hasretine teselli olur
Aşkı besleyen hasret hasreti besleyen vefadır.

benim bildiğimi sen bilemessin çünkü sen bensin bende sen
Bir yaralı kuş gibi düştün yanı başıma
oysa ben senden yaralı haldeyken senin kanatını sardım
Şimdi uçuyorsun uçmak sana yakışıyor
İçimde ki yara canıma kast ederse sakım konmayasın
İstemem kanatlarını kıranlar olsun sen uçmalısın
ben yokken eserim sensin sen yokkende senin eserin ben olacam