Sana hiç bir şey söylemek istemiyorum
Bütün sözcükler yetersiz anlamsız
Ben ihaneti yazmak istiyorum
Cezasını benim çektiğim çıplak ayaklı ihaneti

Üstüne gökkuşağını kuşandığın
Bu aşk yalanmış meğer
Oysa dostluğun ve sevdanın
Adını söylemek ustalık ister
Yani yürek ustalığı...

Sende o yürek yok ki ustalığı olsun
Yalanı seninle yaşadım ihaneti de
Sevdayı ve dostluğu bedelsiz bir eşya gibi kullandın

Sen hep dolu gemiye bindin be güzelim
Boş gemiye niye binesin
Binmede zaten
O gemi uğramaz bir daha bu limana

Bir aldatmacaymış kötü bir rüya gibi
Kötülüğün bile bir yüzü vardır
Bir görünüşü
Ama en beteri buymuş
Bu aldatmaca

Bir masal olsaydın razıydım
Bir şiir olsaydın alır saklardım
Güzel bir yüz kalırdı senden geriye
Hoş bir anı
Ama hiç bir şey kalmadı ihanetten başka

Çölde serap bile değilsin
Bunda böyle
Serabın da gizli ışığı vardır
Sen o ışığı yutan karanlık gibisin adeta

Nasıl olsa biterdi bu aşk
Ama böylesi değil
Kökün çürükmüş meğer
Yaprağın kül

Kabahat sende değil
Ben seni tanımamışım
Kırgın değilim kızgın değilim
Asıl kızılacak kişi benim

Küçücük bir toz tanesini
Bir mücevher sanmışım

Senin ihanetin bana koymadı
Beni kahreden beni yok eden
Beni bin pişman eden tek şey
Bir aşk yaratmış tek başına yaşamışım

Sen zaten yokmuşsun ki
Senin neyine yanayım