Nefes almak hayat belirtisidir
Yaşamak içinse hayatın içinde olmak
Ve hissetmek gerekir
Ne mi oldu?
Nefes alıyorum
Önemi yok...



İçim içinin yerini hiçliğe bırakırken

Giydiğim siyahın da siyahı bir boşluğu

Üzerine çekti kalbim

Rüyalarım hep aynı yerde

Anılarım bir otobüsün içinde hızla uzaklaşırken

Sevdiğim tüm insanlar uzağın da uzağı bir yola girerken

Sen...

Elimi uzattığım son umut

Evet ben hayalleriyle yaşayan bir çocuktum

Sevdiği adama aşklar doğuracak kadar

Şiirler büyütecek kadar

Her kadın kadar çocuk...

Duyduğuna inanacak

İnandığına bağlanacak

Ve bir o kadar yorgun...

Yaralarımı tek tek gösterdiysem

"Dur gitme..." diye kelimeleri yollara döktüysem

Çok çok gurursuzluk say

Ben sadece sözlerini sayarım

Aşkın acı tarafı ağır basar

Unutmuş olmalısın

Mutluluktu aradığın

Şimdi farzet ki zincirlerinden kurtuldun

İçin bunca kalabalıkken yalnızlığımı zaten anlamazdın...