Tanıdıkça seviyor, sevdikçe tanıyordum seni
Soğuk gecelerime sıcak bir merhaba,
Boş geçen ömrüme bir anlamdın...
Buldum diyordum! Sonunda buldum...
Bana benden yakın, benden öte bir şeydin
Ne konuşmaya gerek vardı ne anlatmaya.
Gözlerimiz konuşuyor gönlümüz dinliyordu.
Anlaşılmak ne güzel şeymiş, bilmiyordum...
Ömrümce özlemini çekmiştim oysa

Öyle ani girdin ki hayatıma
Birden bire, bilmeden, istemeden..
Fırtına gibi yaktın yıktın her şeyi
Ne ideallerim kaldı geriye, ne prensiplerim...
Oysa yasaktın bana
Benim sana yasak olduğum gibi...

Nereye baksam
Ne düşünsem
Ne yapsam her an aklımdaydın.
Bilmiyorum rüyalarıma da girdin mi
Hatırlamam rüyalarımı
Ama her sabah uyandığımda
İlk aklıma gelen yine sen oluyordun.
Gönülden bir günaydın gönderiyordum sana
Gönülden...
Taptaze,
Sıcacık
Buram buram aşk kokan
Üşümüş gönlünü ısıtsın diye.

Sende üşüyordun yalnızlıktan,
Anlaşılamamaktan kahroluyordun
Bir şeyleri anlatabilmek için
Kelimelerle boğuşmak sana da zül geliyordu.
Kendini anlatmaya çalışmak kahrediyordu
Neden ben anlatmak zorunda kalıyor ki diyordun.
Neden onlar anlamıyorlar... Neden...

İşte kadınım
Böyle bir anda girdin hayatıma
Yıllardır özlemimdin, idealimdin.
İnanmıyordum artık varlığına idealimdeki kadının.
İmkânsız diyordum.
Benim gibi bir aptal daha olamaz hayatta.
Benim kadar garip
Benim kadar yalnız
Benim kadar hiç kimse...

Başkaları uğruna kendini feda edecek,
Onların mutluluğu için kendini hiçe sayacak
Başka bir aptal daha olamaz dünyada.
Ne yazık ki varmış! ..

Güzel geçen bir kaç ayın sonunda
Geldiğin gibi gittin, yakıp yıkarak..
Dağ gibi bir adamı yerle bir ederek.
Başkalarının mutluluğu için
Kurban ettin kendini ve beni.
Düşünmedin hiç sevgimizi.
Düşünmedin beni.
Çünkü ben sendim
Ve sen kendini düşünmezdin...

Fahrettin Petriçli