1
Doğruluk hep yok olmuş, bulamıyoruz onu;
Yasaya uyulmuyor, işte gerçek tek konu.
Torpil, rüşvet, etiket istemiyoruz bunu...
Bunlar işlerin önü, neye varacak sonu?
2
Haksız yoldan kazandın, görmedin hiç hatanı;
Parsel parsel bölüştün, memleketi vatanı.
Bir tekmede sen vurdun, iflas edip batanı.
Bunlar işlerin önü, neye varacak sonu?
3
Makamın mevkiinle, sevilir sayılırsın;
Pek kasarsın kendini; kibre de bayılırsın.
Her ortamda itibar; her yerde kayrılırsın,
Bunlar işlerin önü, neye varacak sonu?
4
Medyada yazılıyor, sayfa sayfa yolsuzluk;
Nefret verici oldu, her görünen haksızlık.
Yıldan yıla çoğalır, bu yapılan tatsızlık;
Bunlar işlerin önü, neye varacak sonu?
5
Yasalar senden yana; yorulmana ne gerek;
Dört yılda emeklisin; haksızlığı görerek…
Dokunmazlığın da var, göğsünü gererek…
Bunlar işlerin önü, nereye varacak sonu?
6
Seçimlerde dostluk var, vaatler dizi dizi,
Mazbatayı alınca unutursunuz bizi.
Çözüm bekler sorunlar, kınıyoruz hep sizi...
Bunlar işlerin önü, nereye varacak sonu?
7
Yıllar yılı mağduruz, dertleri ile kavrulduk;
Tipi boran, kar, soğuk, fırtınayla savrulduk,
Çilekeş bir milletiz, acılarla yoğrulduk;
Bunlar işlerin önü, neye varacak sonu?
8
Hakikatler dikelim, sahteliği sökelim…
İstikbalin uğruna; ağaç yaşken bükelim,
Bunca dertle gark olduk; derdi kime dökelim?
Bunlar işlerin önü, neye varacak sonu?

Kâzım Özgür 15/Mayıs/1996