Cebindeyse paran,
Yürüyüşün bile değişir!

“ Gel len kerata, senin
yürüyüşünü değiştiriverem ” derdi
Bizim İbrahim vardı,
Onun dedesi, Musa efendi.

Parasızlık!
Neler neler yaptırır insana.
Neler neler olur parasızlıktan.
Kimler kimler ölür parasızlıktan…

Ne yuvalar yıkılır ve
Ne koç yiğitler hasta yatağında
İniler durur ilaç parası bulamadığı için.

Yolda kalır gariban, aç, sefil
Uyku tutmaz fakiri, aç yatınca
Okulu bırakır en çalışkanı, yallah işe
Pırıl pırıl, yumurta gibi gençler, ah
İbneliğe başlarlar, okul kızları fahişeliğe
Evinden atarlar kış günü ailece işçiyi
İki ay ödeyemese üst üste kirasını
Halbûki üç aydır alamamıştır maaşını
Yarı aç yarı tok yaşamışlar, kim bilir?

Parası varsa
Laf etmez karısı eve geçte gelse
Yan yan bakmaz çocukları hiç
Verir harçlıklarını, umurlarında olmaz
Sinirlenip bağırsa, hoş görürler
Sarhoşluğu bile rahatsız etmez pek
Parası var ya, en olmadık nazı çekilir
Kapris yapsa hak görürler ona…

Yıllarca çalışıp karı-koca, bankadan kredi alırlar
Ev sahibi oluyoruz diye sevinirken
Bozuluverirde işleri garibin, geciktirince taksiti
Kapıya gelir hemen bankanın köpekleri…

Abi, kardeş çelik-çomak oynarda
Koyun koyuna yatar ya çocukken
Büyürlerde bir arsa ev kalır atadan
Üç kuruşun hesabına kavga dövüş kıyamet
Para yüzünden ne kardeşler katil olur

Parası olan,
Sıkıştırır memelerinin arasına
Şıkır şıkır giyinmiş,
şakır şakır oynayan dansözün.
Bir naz bin işve ile salınır kucağında
Kabarmış hesabı öder barda pavyonda
Üstü bahşiştir üstelik
Bir garibin maaşının yarısı…

Ne menem iştir arkadaş?

Kimi bulur fazladan da istif eder, saklar
Varyemez misâli, sanırsın
Cehennemde holding kuracak
Kimi meteliğe kurşun atarda,
Burnundan kıl aldırmaz
Kaldırıp kıçını çalışmaz.

Anlamak zor, zor vesselâm…


02.17 – 2 Ekim Cumartesi 2010