8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2696
Okunma
Güçlü değilim
O kadar da dostum
Rüzgarın soluğunda
Titreşirken yaprağım
Belki kırılmaz ama
Tutunacak yer arar
Sallanır dallarım
Umutsuzca..
Bilsen,
Ne umarsız sevdalar
Ne coşkular, tutkular
Anılar gizli kabuklarımda.
Güneş’i göremese de dallarım
Akşamın ayazıyla
Bir hicazkar makamda salınırken
Yemyeşil ağıtlar yapraklarımdan
Savrulur
Umutsuzca karanlıklara.
Kuruyan
Gövdem değil
Sadece zaman.
Bahar dallarına
Çiçekler açtırabilir miyim
Kurusam.
Köklerim
Beslendikçe topraktan
Keskin mi keskin
Bir baltayla da kanasam
Fail-i mechul ateşlere de yansam
Asla vazgeçmem
Ağaç olmaktan..
H Hikmet Esen
Cevap Yaz