Toprak tahıla küsecek ana,
Yeryüzü çiçek vermeyecek bir daha,
Bulutlar kapışmayacak,
Döl vermek için tohuma,
İnsan insana yetmeyecek,
Susacak güneş, susacak yağmur ve toprak,
Bir çıbanbaşı meme uçlarındaki hayatın,
Hayat süt yerine kan emdirecek insana,
Ve bir daha açmayacak baharlarında çiçek,
İklimlerinde rüzgâr esmez olacak,
Tepeden tırnağa kan ve gözyaşı,
Tırpanlarken dizginleri ellerinde umut,
Bir barut tozu gibi fırlayacak,
Alabildiğine isyan edecek,
Edecek ki bir umut diye,
Umut insandır ana,
İnsandır yaratan ve inan,
Yaratan eller öldürür müydü ekinini,
Yapışır mıydı gırtlağına toprağın,
Şimdi bize bir insan lazım ana,
Vakit ihtiyar ama geç değil doğum için,
Ne peygamber lakırdılarıyla,
Nede umut masallarıyla yeşermeyecek toprak,
Her şeye rağmen insan,
Şimdi bir insan lazım ana




güzel şiirinizi kutlarım