Yağmur usul usul değiyordu camlara
Dinlemek ne güzeldi bu sesi
Yalnızlığımda.
Bir kuş, evet bir kuş sığınacak bir yer arıyordu
sırılsıklamdı, çok da korkmuştu besbelli.
Hafifçe araladım pencereyi
Yavaşça uzattım elimi
Bir kanadı kırıktı ben gibi
Yoo benim ki iki.
Pır pır atıyordu minik yüreği
Gagasından öptüm, ılık bir nefes gönderdim
yağmur dinmişti
uçarmı diye denemek istedim
uçtu gitti sen gibi...

Bir kaç gün sonra bir sabah
camdaki tıkırtıyla uyandım
Gerisini anlatmaya ne hacet
Tıpkı masallardaki gibi
vefalıydı yüreği
Uçup gelmişti
Bir kez sevmesin yürek der gibi.
Ya sana ne demeli
Bir kalemde silip attın, koskoca maziyi
Canın sağolsun...
Ama hiç değilse bir kez arasaydın
Oysa ne çok sevmiştim seni
Kaldım orta yerde
el gibi...

Yine bir tıkırtı var penceremde
Gelen kim ki?
İyileşmiş minik kuş, ama bu defa bir değil iki
Belli ki yanında ki dişisi.
Sanki beni gösteriyor gibi
Hiç bitmeyecek heralde sevgisi
Kim demiş kuş beğinli diye
Hele bak şu yüreğe
Dilerim,
mutlu olsun dişisiyle
Kahır çekmesin ben gibi...
Kalmasın ortaya yerde
akmasın gözyaşları
Sel gibi...

BENİ YİNE YALNIZ BIRAKMAYARAK ŞİİRİME SES OLAN CAN BACIM, HÜZÜN ŞAİRİ NİĞMET YILDIZ HANIMEFENDİYE SONSUZ TEŞEKKÜRLER...

MEHMET FİKRET ÜNALAN