0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1604
Okunma
Seyre daldım Ortaköy’de boğazı
Üstümüzde Boğaziçi köprüsü
Islak ıslak dondursa da ayazı
Huzur verir ruhumuza örtüsü.
Çığlık çığlık martılar oynaşıyor
Bir sıska it eniği sırnaşıyor
Falcı kadının biri yanaşıyor
Hayallerimi yıkar gürültüsü.
Orta-köy bu ise neresi şehir?
Boğaz bazen durgun, kocaman nehir
Hele bir coşarsa, insana zehir
Eder yaşamayı, ömür törpüsü.
Ortaköy’ün ortasında camisi
Bilen var mı kimdir bunun banisi?
Günden güne azalıyor hamisi
Korkarım ki; miras kalır tortusu.
Ortaköy’den Sarıyer’e yol gider
Yol ki; yoldakileri sefil eder
Ezan sesi gölgesinde bir peder
Ve Kilise’de Paskalya yortusu
Köprünün üstünde renk cümbüşü var
Küpeli, kolyeli saf gümüşü var
Hafif meşreplerin şuh gülüşü var
Neyleyim ki, bu onların artısı.
Çanakkale 28/09/2010
