neden gözler sevgiye bakarken
beyin ihanete yönelir
neden yürek atarken bakışlar eğriye döner
gece neden istemez günün geldiğini
gün neden beklemez geceyi

elif yazarken siler heceyi
gözler bağlanır güzele de
güzel neden döner hüzne
hüzün giderken kıskanır gülüşü
dudaklar söylerken sevgi
sevgi çağırmadan durmaz ayrılığı

defter kaleme yalvarır da yazma diye
kalem acımaz deftere
onu bırakır onmaz derlere
yazarda yazar, sırtına sarar gamları
defter beyazlaşır ağırlık altında
çaresiz koşar geçmişe
bir tatlı buse verdiği eskiye
yalvarır getir yavuklumu diye

güneş doğar kırpışlar başlar gözlerde
acılar doğar ızdıraplar başlar bedende
sanki elem yer eder de gözlerde
gözler çekemez elemi senelerde
seneler neden acımaz geleceğe

acımasız bir çark döner dünyada
güçlü yardıma koşmaz
çark alır biçareleri arasına
övütür de acımasız, kan revan eder
çare bakmaz zavallının yüzüne
alır bütün umutlarını gider de
bakmaz dönüp de bir kez olsun masuma

masum neden bakmaz sevdaya
sevdanın iki gözü yaşlı
dolanmakta dünyada,
sarmış dertleri güle diken diye
gül aldırmaz da dikene
diken yırtar gül taçlarını neden