Allah’ın Peygamberlere vahiy göndermesi, kulları ile iletişim kurması ve konuşmasıdır. Bu vesile ile de Allah kullarının kendisi ile iletişim kurmasını ve konuşmasını istemiş olmaktadır. Kur’an okurken, namaz kılarken, dua ederken,tespih çekerken ve Allah’ı anarken bir nevi Allah ile konuşmuş gibi olmaktayız. Namazda rükudan doğrulunca, “semiallahulimen hamideh” (Hamdedenin hamdini Allah işitti) tespihatı da bu diyalogun açık ifadelerinden biridir.
Kul, başı sıkışınca, “Ey Allah’ım! Yardım et”, hayret edince “Aman Allah’ım”, hoşnut olunca, “Ne büyüksün Allah’ım”, İstediği olunca “Şükürler olsun Allah’ım” vb sözlerle sanki Allah ile muhatapmışız gibi konuşuyoruz. Biz Onu duymasak da Onun bizi duyduğuna olan inancımız tam olduğundan, duymasını istediğimiz her şeyi Allah’a söylüyoruz,
Allah kuluna şah damarından daha yakın olduğuna göre, Allah her yerde hazır ve nazır olduğuna göre kulun fiziki anlamda Allah’tan uzaklaşması söz konusu olamaz. Aslında Allah kulundan hiçbir zaman uzaklaşmaz aksine kul, ibadeti terk etmesi, ihmal etmesi veya ibadetini üstün körü yapması sebebiyle manevi olarak Rabbinden ve Rabbinin merhametinden uzaklaşır. Allah’tan uzaklaşmak, şeytana yaklaşmak anlamına gelir.
“Allah iman edenlerin velisidir.” (Bakara,257 “O, sizin dostunuz ve yardımcınızdır. O ne güzel dost ve ne güzel yardımcıdır.” (Hac, 78) Bunları söyleyen Allah mü’min kulunu hiç yalnız bırakır mı?
Yalnızlık duygusu, insanı sıkan,bunaltan, tedirgin eden kasvetli bir duygudur.Bir insan olarak bu kasvetli duyguya kapılmamak için daima dostlarımızla ve sevdiğimiz insanlarla birlikte olmaya büyük önem veririz. Bütün çabamıza rağmen bazen yalnız kalmaktan kendimizi alıkoyamayız. Ne kadar dostumuz olursa olsun, gecenin bir saatinde uykusuz kalmışsak, gözümüze uyku girmemişse yine yalnız kalırız. İnsanlar günümüzde yalnızlıklarını, çoğunlukla TV izleyerek, radyo dinleyerek gidermeye çalışıyorlar. Kimisi de bir takım hobiler ediniyor. Pek azımız yalnızlığımızı kitap okuyarak ve Allah’ı anarak gideriyoruz. Oysa Rabbini bilen ve Onunla ibadet, zikir ve murakabe yoluyla iletişim kurabilen bir kul hiç zaman kendisini yalnız hissetmez, hissetmemelidir. Eğer bir kul ben yalnızım diyorsa Kur’an’da kendisini yalnız hissetmemsi gerektiğine dair bir çok ayet-i kerime mevcuttur.

kalemine yüreğine sağlık can dost....selam ve duanın bereketinde kalınız...