17
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1992
Okunma
Önceleri kımıldar, usul usul yoklardı.
Yok sayardım nedense, aşka dâir hâlleri.
Sonra aldı yürüdü, kesilmedi hiç ardı;
Duramadım önünde, yıkıp geçti halları.
“Kaçamazsın.” der gibi, çıkıp durdu karşıma:
Bazen aldı sazını, ahvâlinden dem vurdu;
Tutumuma diklendi, günü çaldı başıma
Ve kader tezgâhına, kirmen diye savurdu.
...
Anladım ki; kaçış yok. Kök salıp yüreğime;
Bünyeme nüfuz etmiş; ,ben hep sende solurum.
Sen bakma; “Ben, eski ben değilim.”dediğime
Mısralara nakşolup, kokunda kaybolurum.
Şifreyi çözdün artık, tercih sana kalıyor;
Ya ömrünce çekecek ya çekip gideceksin.
Hiçliğinde kaybolan, nereden yol buluyor?
Ben nasıl yaşadımsa, sen de öğreneceksin.
Attığın her adımda, aldığın her nefeste;
Süzdüğün şarkılarda büyüsün firâkımız.
İçine doğru yürü, duygulardır berceste.
Göreceksin; “Biz değil, büyük olan, aşkımız.”
Müsterihim! Ölsem de; gam yemem. Anlasana;
Ben sevdânın tayfından, ruhuna akıyorum.
Devir teslim zamânı geldi çattı, al sana;
Bu aşkın kalemini, mîrâs bırakıyorum.
13-04-2010
5.0
100% (13)