Hayat; bölünmüş bir elmanın bütünü gibidir
Mutluluk ise; kendi parçanı bulmana bağlı
Acaba bana ait parça da hangisidir?
Başı sisler kaplı, dışı da karlımıdır karlı

Bu garip; kendi yarısını arar da sorarmış
As olan şans; güzel bakan gönül’e hiç bulaşmazmış
Başka elmaların yarıları, kendilerinin olsun
Benimki bana varabilirse, Allah’ıma hamdolsun

Bana ait parçamsa, beni arasın da bulsun
Senin olmuyan yarı, içilmez zehirdir ki yutulsun
Onlar var ya; ahu’dan da bin beter
Başkasına ait kişiyle, zina yapmak gibidir
Dünya malı, önüne çift çift konsa
Yapılamaz
Uymaz da bir türlü ki, eşin de olsa
Uyuşamaz

Huyu, suyu da, bütünü damla dolduramaz, ister
İçimizi yakan, kangren olmuş kalleş bir yaradır
Parça parça koparır da, ciğerden söker de gider
Eksiklikleriyle hem ağrıyan ve hem ağlatandır

Bir bütünlük içinde olmak, hiç mi hiçte yoktur ki
Ya yer de bitirir, ya da biçer zalim, ezer de geçer
“ALLAH” IM bu ne ızdıraptır, durmadan kızılca kanayan?
Ver bana!
Öz parçamı, aşkla ki
Bedenimde el ayak ve içime huşuyla dolan
Öz ruhum olsun
Hislerimi aşkına bağlayan

Gönülden istemle karşılayıp, canıma canla akarak dolsun
Aşk göğsümün kafesinde "GÜL’E" bülbül olsun


(24.09.2010)AZAP…