Dermanım; ağzından çıkacak sözdür.
Senden başkası bil. bana el artık...
Deryana sal beni; aşkında yüzdür.
Sabrımı zorlama nolur gel artık.

Ne vakit resmine bakıp konuştum
Şu dilimle coştum, sel olup taştım
Ecele baş koyup yanına koştum
Çaresiz dermanım sensin bil artık.

Yüreğim çöl yolu; susuz pınarım.
Hasretin yaktığı harla yanarım
Bir çift siyah gözü hep sen sanırım
Kara talih sende bana gül artık.

Geceler kabusum; gündüz yoksulum.
Mektubum, lakin; geçmez pulsuzum.
Özlemin tak etti cana; gel kuzum
Çektiğim dertleri gelde dil artık.

Ben gururumu astım, durur duvarda
Pişmanlık abdesti aldım ard arda
Kan durmaz bilirsin akan damarda
Gözlerimdeki yaşı gelde sil artık.

Seneler aşikar bakıyor bana
Ömrümü harcadım yıllarca sana
Bir sevgi uğruna canımdan cana
Yılları taşıyan yorgun bel artık.

A. MORKOÇ