Seni seviyorum!
İlk günki gibi,tap taze duygularla,
İlk içime akışın gibi seviyorum.
Seni ilk görüşüm,
Gözlerimle sana ilk dokunuşum,
Peşin sıra gelişim,
Yolun yolum olmuştu,o andan sonra.
Kaldırım taşları biçareydi,
Aşınmıştı,ayaklarımın altında.
Çıtı pıtı,ufak tefektin.
Sekerek yürüyüşün,
Serçe kuşu gibiydi uçuşun.
Çok güzeldin,
Canımdın bitanemdin,şimdiki gibi...
Çok uğraşmış,
Çok çabalamıştım,ilgini çekmek için.
Ben seni,
Gözlerimin hapsine almışken,
Sen sadece,
Gözlerinin ucuyla,
Ceylan ürkekliğiyle bakmıştın gözlerime.
İlk bakışının bana dokunuşu,
Titretmişti içimi.
Benimle ilk konuşman,
Dünyaya gelişim olmuştu.
Dilim tutulmuş,cevap verememiştim sana.
Gözlerin gözlerime akmıştı.
Yüreğim yerinden uçmuş,
Senin güzel bedenine konmuştu...
Hatırlıyormusun canım,bitanem?
Yazlık şehir sinemasındaki ilk buluşmamızı,
Loca tutmuştum,yalnız olalım diye.
Film oynuyordu ama,
Sen beni,ben seni izliyorduk,
İlk elini tutuşum,
Sana ilk dokunuşum,
Ellerin titriyordu ellerimde,
Ürkek serçemdin benim.
Aniden ışıklar yanmış,
Gazozcunun sesiyle uyanmıştık efsunlu rüyadan.
Gazoz buz gibi gazoz diyordu.
Buz gibi gazozla söndürmüştük yürek ateşimizi...
Sonraki günler,
Anlatılmaz ki en güzel anlar,
Tarifi yapılabilirmi vuslatımızın.
Gökyüzünün yedi kat üzerindeydik,
El ele tutuşmuş,kanatlanmıştık,
Uçuyorduk sen ve ben.
Sen benim,ben senin olmuştuk.
Yüreğimiz beraber atıyordu ve hala aynı tempoda,
Senfonik ezginin ritminde,
Benim ilk bestem,
İlk şarkım olmuştun...
Seni çok seviyordum...
Ve hala seni çok seviyorum...