şimdi sen gittin ya,ateş sardı herbir yerimi,
ne denizler söndrür ne de yağmurlar içimde yanan ateşimi,
Kor olur yüreğim alevlenir AŞK’ım daha çok,
Bir tutsam elini o yeter bana...
Gözlerim gözlerine her baktığında,
Şarkılar söyler aldırmadan dünyaya,
Buluşsa bedenimiz gerçek dünya da ,
O zaman uçarım can düşer Canıma...:)
Bu kalbin sahibi sensin Ey YAR...!,
Umrumda değil dökülsün yapraklar gelsin sonbahar,
AŞK’ımız hep yeşerecek taa mahşere kadar,
SEN’i hep sevaceğim ezelden bede kadar...
Ne şiirlerim biter ne de anlatmalarım,
Saçının bir tek teline dünya yı yakarım,
AŞK sarhoşu oldum durmadan yazarım,
Bıraksalar,sonsuza kadar seni anlatırım..
Hayal gözlüm.....!
Geç oldu artık,gitme vaktidir...
Gidişim SEN’den uzaklara değil,sadece sanadır
Karanlıklarıma aydınlık ol,tut ellerimi,
Gittiğim yollarda yalnız kalmamalıyım,
Yanımda SEN olmalısın...
Ne başka bir el ne de başka bir nefes..
Yalnızca SEN...
Ve ruhunu bedenime çaktığım BEN...
Destan olmuş bir AŞK değil bendeki belki,
Ama destanlaşmış AŞK’lara örnek olmuş bir AŞK...
Çiçek kokulum...
Hiç kokunu içime çekmesemde,
Çiçekleri kıskandıracak kokunu alıyorum...
Hiç elini tutmasamda,
Teninin sıcaklığını hissediyorum tenimde...
Büyük AŞK bu olsa gerek...
Kelimelerin tükendiği,mürekkebin bittiği,
Sadece bakışlarla anlatılan büyük AŞK...
Gördü mü acaba dünya böyle AŞK?
Kusursuz,narin,ve ulaşılmaz...