Hani bir yerler vardır
Gider iki kadeh atarsın
Bütün dertlerinden arınısın

__Gençliğimde bir gün yeter dedim
__Kalp ağrısı çektiren dertlerimden
__Kurtulup, arınmak istedim

O yerlerden birine gidip
Kenarda, karanlıkta kalmış
Bir küçük masaya ilişiverdim

__Henüz beklemekteyken
__İstediğim, o sihirli iki kadehin gelmesini
__Fark ettim, yanımda beliren gölgeyi

Hiç beklemedi davet edilmeyi
Gülümseyerek uzatırken elini
Fısıldar gibi bir sesle söyledi ismini

__Aslında hiç yakışmıyordu
__İçten gülümsemesi de, anlamlı ismi de
__Ne o yere, nede o karanlık köşeye

Söze, çok mu sevmiştin diye başladı
Görünce bendeki şaşkınlığı
Gözleri bile gülümsemesine katıldı

__Sevda vurgununu ilk görüşte tanırız
__Bakma kadeh arkadaşı bilindiğimize, dedi
__Gerçekte, kırık kalp tamirciliği yaptıklarını söyledi

Tek tek anlatırken etrafımızdaki
Kırık kalp tamircilerinin hikayelerini
Yüzündeki gülümseme bir an bile silinmedi

__Dinledikçe, küçüldü benim dert dediklerim
__Dinledikçe utandırdı dert diye kalbime yüklediklerim
__Yüzüne bile bakamadan kalkıp, gittim

Zaman zaman düşünmeden edemem
O uzman, kırık kalp tamircisini
En çokta, içtenlikle gülümseyebilmesini

__Yıllar içerisinde çok kırık kalp tamircisi dinledim
__Ve yıllar içerisinde çok dert edindim
__Artık bende, kırık kalp tamircisiyim

Necdet YAĞAN