Uyandığında burada olmayacağım,
Elinle yoklayacaksın yalnızlığını, mahmur gözlerini açamadan.
Bedenimden kalan boşluk yargılayacak parmaklarını,
Beni rüyalarına soramayacaksın.

Bir şüphe uzayacak saçlarında,
Bu sabah okşanmamışlık, acıyacak,
Yaklaştıkça uzaklaşacak kokum odalarında,
Bütün kapıları açık bırakacaksın.

Her şeyden bir tane koyacaksın masalarına,
Yalnızlık,
Kaybolmaz kalabalıkta,
Buğu bakacaksın artık dünyaya,
Aynadaki yüzün ben olmayacağım.

Yarısı yenmiş bir elman olmayacak hiç,
Dolunayın bir yüzü hep asık,
Bitirmediğin kitapların sonunu merak edeceksin.
Kuramadığın cümlelerinde olacağım.

Uyandığında burada olmayacağım,
Sarışın bir umut hiç gülümsemeyecek yarınlara,
Kızamayacaksın öpemeyeceksin yalnızlığını,
Siirsizlik yapışacak yakana.

Uyandığında burada olmayacağım,
Bir daha hiç uyumayacaksın..




Sema Bezci