Hani yollar tükenir gitmeye mahal kalmaz
İner karasular ki ayaklarda hal kalmaz
Lal olur ya an gelir dillerde mecal kalmaz

Ah çekerek peşinden haykırırım gelmezsin
‘Leyla’m diye yolunda ölürüm sen bilmezsin

Ah etmek seni bana geri vermez bilirim
Narında yana yana bir mum gibi eririm
Razı olsan yeniden bin seneden gelirim

Dudağımda bir beste ‘kaç bahardır gelmesin’
Hazanda bir gül gibi ölürüm sen bilmezsin

Kevser sunarcasına içirdin ıstırabı
Bana ‘Leyla’ eyledin yıllardır bir serabı
Yakmıyor mu içini bu vebalin azabı

Ellerimde bir gül var ‘gel al’ derim gelmezsin
Gücüm yetmez dağlara ölürüm sen bilmezsin

Zehir oldu hayatım zindan bana bu dünya
İçimde bir ukdedir yarım kalan o hülya
Çiçekli bir bahçede son bulurken bu rüya

Ellerimde gül soldu neden hala gelmezsin
Mısra mısra şiirimde ölürüm sen bilmezsin

(Ankara 1984)