KÖRFEZDE SÜZÜLEN BİR MARTI OLMAK İSTERİM

Yıllardır yinelenen düşlerim,
Süzülen bir martı olmak isterim,
Körfezlerden , ama;
İlla da İzmit Körfezi , derim…
Kasr-ı Hümayun Burcu’na konup;
Her uçuşumda yükseklerden, ;
Ama, pike yaparak;
Seka İskele’sinden Karamürsel’e dalmak isterim.
Bir zamanlar kalamar, ıstakoz tutarak,
Beslendiğimiz diplerde …
Şimdi ne var, ne yok , bilmek isterim .

Körfezde süzülen, bir martı olmak isterim.
Akşamları güneşin Marmara ufkundaki ,
Kızıl banyosuna karşı…
Bronzlaşan yakamozlara…
Beyaz kanatlarımı çalmak isterim.

Ey körfez beşiğinde!
Benden daha şanslı doğan kuş!
Önünde ne engiş var , ne de yokuş;
Süzül , kanat çırp, oynaş…
Okşa dalgaları, doyasıya, dilediğince…
Sana bu göz kırpışlar, bu bakışlar sana…

Bu beyaz köpüklü mavi alkışlar,sana…

Ey körfez beşiğinde ;
Benden daha şanslı doğan kuş..!
Körfez, benden daha çok,sana yardır.
Bize kalan borazanı sıtmalı vapurlardır.
Ne yana çeksem, küçük tekneyle kürek,
Dayanmaz bu güzelliğe;
Dayanmaz,martıların deniz sevdasına yürek.
Haydi güzelim biz de katılalım,
El ele sımsıkı tutuşarak,
Göz göze candan bakışarak…
Dudak dudağa hasretle öpüşerek…

ŞükrüÇAKIR
12.05.2010/KOCAELİ