Çığlıklar duyarak uyandım uykumdan
Nefes nefese koştum çığlığa.
Hayır olamaz,
Ne uçsuz bucaksız bir çığlık,
Çektikçe çekiyor beni içine...
Elimden tutan, onu engelleyen yok, yok, yok...
Kayıyorum bu diyardan;
Bir hoşçakal bile diyemeden,
Kimseye ama kimseye farkettirmeden...
Bir tek sana belli ettim,
İnan bunu ben de istemedim.
Seni hiç rahatsız eder miyim?
Sadece, sadece bir parçanı götürdüm yanımda.
Onun eksikliği seni rahatsız etti biliyorum;
Özür dilerim, ama:
Can bulduğum tebessümün olmadan gidemezdim.
Zaten hiç aklımdan çıkmıyordu ki;
O yüzden o da benimle geldi...

İşte çığlıkta bile seni düşündüm ben.
Evet ben, hiç aklına gelmeyen ben
Her dakikamı sana ayarlamış,
Seni düşünmekteydim...

Şimdi boşluğun yolcusuyuz:
Çığlık içinde,
Ben ve tebessümün...
Hayır istemez tutma elimizden,
Biz ne halimiz varsa görürüz...
Ha unutmadan ona, tebessümüne, benimle gelmesine izin verdiğin için;
Teşekkür...