5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
699
Okunma
Anlatsam da anlamaz kimse benim derdimi,
Köksüz, umarsız, aşksız, yapayalnız kalmışım,
Sanki bütün yüklerim az geliyormuş gibi;
Atlas olup Dünya’yı şu sırtıma almışım.
Dünyanın kasaveti üstüme yükleniyor,
Tüm doğrucu Davutlar nedense saklanıyor,
Şu iş yanlıştır desem egemen dikleniyor,
Fukara lokmasını sanırsın ben çalmışım.
Keşke dilim tutulup tenkitler saçmasaydı,
Aşk ellerimden uçtu, dostlarım uçmasaydı,
Köklerim dediklerim korkup da kaçmasaydı,
Çok fazla aptalmışım, düşlere çok dalmışım.
Artık yoruldum dostlar, bana ne bu işlerden?
Deveyi havuduyla iştahla yiyişlerden,
Ben sorumlu değilim bu yanlış gidişlerden,
Anladım birey değil; sermayeymiş, malmışım. [ /iceri ]
Muammer Akman
Cevap Yaz