3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1481
Okunma
yıllar ne çabuk geçti sevgili
ellerin avuçlarımda kaybolurdu
gözlerin gülüşlerimde
hani karnımızda aç kalırdı ara sıra
yine de sığınmazdık karanlığın kuytularına
bir küçük pencereden
iki ayrı dünyaya bakardık
ve kırıktı pencerenin camı
biz geleceğe el sallardık
şimdi iki ayrı pencereden
aynı dünyaya bakıyoruz
gecenin sessiz karanlığında
gözlerimiz görmese de birbirimizi
ve görebilmek için içimizdekileri
buğulu bir pencerenin ardına saklanıyoruz
düşüncenin son açmazında
zamansız düşlere yatıp
belki de bir kelebek çıkmazında
çiziyoruz belirsiz geleceği
içimize haykırdığımız sessiz hıçkırıklar
ve kim bilir
şimdi kendimize nerelerden bakıyoruz
5.0
100% (3)
Cevap Yaz