SİNEM ÇÖLDE YANIYOR

Tenimi hırpalasan gönül kapım açılır
Nefreti sıralasan, sineme nur saçılır
Kalbini aralasan, kanatlanıp uçulur.

Sensiz yaram kanıyor, düşlerime geliver
Sinem çölde yanıyor, ummanından damla ver.

Gözlerim sele döndü, bağrıma yağmur yağar
Günümün feri söndü, ufkuma gece doğar
Güneş; olduğun yöndü, zifir ışığı boğar.

Döşüm seni anıyor, kollarına alıver
Sinem çölde yanıyor, ummanından damla ver.

Sensizken kavrulurum, virane sağım solum
Rüzgârda savrulurum, yokuştur bütün yolum
Süsüne vurulurum, ömrüme sisli pulum.

Dalım seni tanıyor, gel gölgemde kalıver
Sinem çölde yanıyor, ummanından damla ver.

Hasretten yuva yaptım, sığındım duvarına
Geldiğin yöne baktım, talibim efkârına
Ateşine gül taktım, meftunum köz nârına.

Ecel seni banıyor, ruhum cismini över
Sinem çölde yanıyor, ummanından damla ver.

KADİR DURAK
(LEBİDERYA)

ESER YAZAR ADINA TESCİLLİDİR
KAYNAK GÖSTERİLMEDEN YAYINLANAMAZ.