Hep geçti geçecek derken
Yürekler raks ederken
Bugüne vardık derken
Yarına vakit eklerken
Ne bayramlar geçti gönülden
Ne nehirler yol aldı akarken
Kıl payı öykülerinden
Bilmem

Hala mı vakit erken...?



Maziye dair yaşanılanlar kaldı kafamda
Zaman çabuk geçsin derken en toy çağımda
Kim ne derse desin havalarında
Tasalarınsa tüy misali ağırlığında
Oysa şimdi bu bir ima
Kendi aklıma
Nihayet nakaratları aldım ardıma
Belki de...

Çok geç kaldım öykündüğüm yıllara



Ey hayat, itiraf ediyorum sana
Bu saatten sonra



Türk filmleri izlerdik bazen ya
Kötüler hep cezasını bulurdu orda
Öyle mi acaba...?
Oysa ki hayat mutlu sonla mı sabada
Gerçekçi olmak gerek yaşam yolunda
Sonraki feryat maydanozlu alaka
Eylemlerine vahlanırken
Eylemsizliklerin var ortada
Vah kafama..

Ne deyim şimdi sana..



Dönüyor yine dünya
Geçiyor mevsimler, yıllar da
Güneş yine doğuyor
Yanık hatıraların bırakıtlarıysa
Parmaklarımı yakıyor bu ara
Hele şimdi bayramdan, bayrama
Demek ki ömrüm erdi hazana
Mevsim sonbaharsa

Meçhul varaka



Düşünüyorum da

Elimde kalemim ,kağıdım, mürekkebim
Bitmez ki ilham perim
Neler sığdırmışım meğer yıllarıma
Çok zenginim aslında
Ya gurbet, ya hasret
Ya ıssız geceler
Ve elimden düşmeyen dip notlar
Bazı bazı gördüğüm halisinasyonlar

Hasret güncesindeki bayramlar



Hüzünlerse

Bir şairin ölümü olmuyor asla
Hayaller ıslanırken eylül yağmurlarında

Hele ki...
Anlamsız masanın tuzsuz sofrasındaysa
Yeni bir doğuş türküsü çınlıyor kulaklarımda

Merhaba...



Heyhat !

Geçti gitti artık ömrümün çılgın çağı
Kuruyorum artık bestegahımı
Gecenin ayazında üşüten gözyaşlarımı
Mühürledim yüreğimi, gözlerimi ağlamaya
Üzmeye hakkım yok uğrak hüzzamlarımla dağlamaya

Değil mi ama ?



Teselli oluyorum kalemimin büyüsüyle
Leylaksız akşamların bayram ezgisiyle
Elime aldım şimdi kahve fincanını
Üç şekerli olsun yine
Kahve bahane

Mutlu bayramlar size..



HAZAN..