1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1177
Okunma
Akşamlar gibi yorgunum,
Geceler gibi yitik.
Tut ki,
Gözyaşı dolu bir denizim,
Bir okyanusum.
Tut ki,
Akarsularım kaynaktan kurumuş
Sularım bitik.
Özlemin,
Kahrdediyor beni,
Yerden yere vuruyor.
Hasret fırtınaları eserken yüreğimde,
Yokluğunla bir yaş daha çöküp,
Sensizliğe,
Yokluğuna ağlıyorum umutsuzca.
Bütün hüzünler kapı komşum oldu,
Bütün acılar tanıdık...
Ne kadar sürecek bu özlem,
Yıkılmışlığımla gecelerin ağlayışları
Ve sonsuza uzanan
Yitik düşlerim...
Erzincan - 1980