AŞKIN MEVSİMİ
kırmızı benekli bir kasketim vardı
saçlarımda örgüler
örgülerimde kırmız benekler vardı
daha küçüktüm
ben diyeyim sekiz siz deyin dokuz
herneyse daha çocuktum işte
hafif meltemmiydi o koku
yoksa ben mi hafiften sersemdim
bir rüzgardı ama eşi benzeri olmayan
içine seni katan bir rüzgar
öylece geçivermişti yanımdan
sonbahar ağaçlarının yaprakları gibi süzülüvermişti
daha küçüktüm ben
büyüdüm ve yıllar bir su damlası oLmuştu gözümde
artık benimde rüzgarda savrulan upuzun saçlarım vardı
elbisemde bir boy kısalmıştı
elimden düşmeyen ayakkabılarımla bütünleşmiş çantamla birlikte,büyümüştüm ben
değişmiştim,gördüklerim,duyduklarım ve sevdiklerimle birlikte
bir tek SEN değişmemiştin bende
yüreğim hala aynı yerinde o minik elleriyle
gözlerim yıllardır süregelen arayışlar içinde
küçüktüm,nerden bilebilirdim seni bu denli seveceğimi
hiç varolmadan yanımda,benimle olabileceğini
düş bahçelerimde seninle gezebileceğimi
bir de ben büyüdüm diyorum değil mi?
AŞK vurmuştu bir kere benliğimi
kim olduğun nerden geldiğin nereye gittiğin önemli miydi?
önemli olan neydi biliyor musun?
aşk engel tanımayandı
aniden gelen bir rüzgardı
bulduğun anda kaybetmek acı çekmek yıllar boyunca özlemekti
aşk küçük bir çocuğun gözlerindeki ışık
o ışığınsa okyanus seslerine karışmasıydı sadece..


15/04/2010 DAPHNE