aslında...
aynı evde iki yabancı gibi
...... birbirimize ilgisiz davranırız

aynı hücrede iki mahküm gibi
......kapalı ve tehlikeli korkularımız



aslında...
kalabalık caddeler de umarsız
......iki yalnız garip gibi yürür gideriz

mutvağa geçerken karşılıklı
......birbirini farketmez omuzlarımız



aslında...
ıslanırken aynı yağmurda
......ayrı düşer mevsimlerimiz

birimiz yaprak olur, birimiz gül

...... yitip gider en güzel düşlerimiz



aslında...
yakamozları oynaşırken denizin
...... dalgasın da suya gömeriz ellerimizi

kurusa da avuçlarımız da kalan tuzu
...... yalar tutamayız çatal yılan dilimizi



aslında...
şarkılar bahanemiz ağlamaya hazırız
......yemin etsek de tutulmaz gözyaşlarımız

aynı türküleri dinleyip, ayrı tel den çalan
......hüzünbaz iki meczup gibi duygularımız



aslında...
paylaşımsız bir dünyada kendi iç savaşımız
......yenilmiş iki düşman gibi çaresiz gözlerimiz

birimiz yüreğini acılara mevzi yaparken
......birimiz sırlarıyla sevdayı kurşunlar sözlerimiz



aslında...
bedenlerimiz birbirine dokunsa ateş
......yanar ruhumuz işkence ile cebelleşiriz

aynı yastığı kirletip baş koymadan
......yazılamayacak kadar karanlığa gömülürüz



aslında...
bütün istasyonları bombalanmış bir hayatın
......darmadağın olmuş şarapnel parçalarıyız

üstümüzden geçen kara tren içimizi ezerken
......hiç kavuşmaz iki ayrı ray bizim sevdamız



aslında gerçeği sevmeyiz de hayallerin gerçek olmasını dileriz
ne ben senin gözündeyim ne de sen gözüm, haykırır mısralarımız..

beraberiz belki ama aslında biz ayrılmışız "hemde çoktan mı çoktan"