Martılar gibi uçabilir miydim
Kanatlarımı çırpabilirmiydim uzaklara
Bir merhabaya muhtaç kalırmıydım
Yıkılmaz dediğim adamlar yıkıldı karşımda
Umutların yarım bıraktıkların ardında
Yağmur gibi ıslatırdı bedenimi
Kaldırabilirmiydim bu yükü omuzlarımda
Hasretin kor bir alev gibi yakardı içimi
Suskunluğa dönüşmüştü feryadım
Seyirci kalırmıydı insan bu acıya
Haykırışlarımı duymadı yüce dağlar
Her okunuşunda ezanlar;
Seni getirirdi aklıma
Şu yapmacık gülümsemeler yok mu?
Hiç terketmeyecekmiş gibi sevipte
Ardına bakmadan gidenler
Kendilerini çok büyük sanıpta
Alimleri bir hiç uğruna ezenler
Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşayıpta
Günah işleyenler;
Allahtan korkuları yok mu?
Kahreder beni seneler boyu...
Seni Ay`a benzetirdim
Bazen bererirdin
Bazen de kaybolurdun düşlerimden
Dalgalar kadar hırçındım gözyaşı dökmemeye
Hadi beni vazgeçir hedeflerimden
Mezarı başında ağlayan
Minik elleriyle dua eden çocuğa
Nasıl dayanır yüreğim söyle!
Sensiz bir hayat bıraktın ellerime
Hayata yeniden tutunabilirmiydim
Zulümlere karşı koyabilirmiydim
Dosta rüya düşmana kabus olurdum gecelerde
Gülen yüzümüzü soldurma sen Rabbim!
Toprağında taş,mezarında sırdaş olur beklerim senelerce...