Taç atışı.

Dalda kiraz bırakmamış
bu sokağın açları
çıkmış duvar üstüne
kırmışlar kerpiçleri
mahallenin piçleri

Yüksel Nimet Apel

Bu şiire bir hikaye gerekli diye düşünüyorum; Çocuğun yani her bireyin, hak ve hukuku için, resmi dairelerdeki işlemler için ve daha bir çok şey için, bir kimliğe ihtiyacı vardır.

Bir çift evelenirken toplum içinde bir ritüel gerçekleşir
bu bir bakıma biz evleniyoruz ve herkesin onayını aldık anlamındadır.
Dini nikah ise müslim veya gayri müslim olsun Allahın indinde evli sayılmak için toplum içinde yapılan bir törendir, bana göre mutlak gereklidir.
Ama günümüzde kıyılan resmi nikah bir kültür ve medeniyet göstergesi olup olmazsa olmaz bir gerekliliktir.

Her çocuk şüphesiz Allahın indinde aynıdır. Ve bir çocuğun babası her hangi bir şekilde ortalarda yoksa bunun hatası çocuğa yüklenemez.
onun babası vardır ve bunu kimse bilmese de yüce rab bilir.

Yukardaki şiirde mizah amacıyla kullandığım ve bana sempatik gelen kelimeyi hiç bir çocuk için düşünmem ve düşenmemelidir de.
Bu kelime konuşma esnasında çok sık kullanılan bir kelime olup kimseye de atfedilmiş değildir.
Aslında bu açıklama hikaye , şiirin eprisini kaçırıyor gibi görünse de bu şiirimi çok sevdiğim için sizlerle paylaşmak istedim.