Bırak,dönsün dünya,zararı ne ki,
Bilirmisin,Hakk’ın kararı ne ki,
Yaşama sırrının ayarı ne ki,
Yaşarken sonunu düşündün mü hiç,

Gökyüzüne bakıp neler görürsün,
Bazen kendi kendine düşünürsün,
Korkupta yorganına bürünürsün,
Bakarken sonunu düşündün mü hiç,

Yer üstü cennettir,görebilene,
Sevgi tohumları ekebilene,
Ne mutlu yaşarken girebilene,
Giren olduğunu düşündün mü hiç,

Yer altı cehennemdir,kaynar kazan,
Böyle yazmıştır,bu yazıyı yazan,
İçine düşen,hep,dünyada azan,
Azan olduğunu düşündün mü hiç.

Gizlemedim ki,yazdım satırlarda,
Okurken,kalsın dedim hatırlarda,
Derman arama sakın,yatırlarda,
Aklın olduğunu düşündün mü hiç.

Unutma sen şahsın,şahbaz değilsin,
Bırak biraz başın öne eğilsin,
Ne olduğun,yaşarken bilinsin,
Sen hiç olduğunu,düşündün mü hiç.

05.09.2010
Adil ÜREKSOY