1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1094
Okunma
Yol boyu yalnızlık
Alabildiğine uçsuz bucaksız,
Rıhtımda vurgunlara yenik düşmüş gemiler
Bir beni bilirdim sahipsiz, birde geceyi.
Ey gecenin karanlığında yanan ışığım
Ört üstümü seninle ısınsın bedenim,
Bir acılara esir, bir sana kırgınım
Gel de sona ersin bitsin kederim.
Öylesine zor ki yalnız yaşamak
Kendime konuşup kendime susmak,
Çırpındıkça daha da dibe batıyorum
Ölümden de beter böyle yaşamak.
Her şeyi kabullendim yaşadığım her şeyi
En çok sensizliği zordu taşımak,
Ne pişmanlık fayda, ne yeni başlangıçlar
Mümkün mü yıllar sonra enkazdan canlı çıkmak.
22:30__18.02.09
5.0
100% (1)
Cevap Yaz