3
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1368
Okunma
benim yurdumda söz
anasız bebeler gibidir yağmur
şimdi nasıl da
düşeceğin yer belirsiz
oysa gözlerindeki nem
dudaklarından gelir çimenlerin
saçlarına her dokunduğumda
bir yetim gibi ağlarsın
ve biz seninle
ne zaman yürüsek
bir şehir ayaklarına dolanır
karıncaların
onlar düşünce
aklıma olmaz kadınlar gelir
gözlerimde kırk geceye sarılır
hacıyatmazlar
gidin diyorum ağlıyorlar
sonra anlıyorlar ki aşk tavaftadır
her taraftadır
seğiren gözümde Tanrı
göğsümde delik deşik
bir pancar tarlası
değirmen boğazında öğütülen
ömrümün bu son gecesi
5.0
100% (4)
Cevap Yaz